Nieuwe straatnamen
Als er in een gemeente nieuwe straatnamen worden toegekend, is het gebruikelijk dat er namen worden gekozen die typisch zijn voor de gemeente zelf of de omgeving. Uiteraard komen namen van bekende mensen, vaak dorpsgenoten, hiervoor ook in aanmerking. De regel die hierbij geldt, is dat mensen naar wie een straatnaam wordt vernoemd, overleden moeten zijn. Er kunnen geen straatnamen genoemd worden naar mensen die nog in leven zijn.
Persoonsnamen
Straatnamen volgen het beste de officiële spelling. Als een straat naar een persoon wordt genoemd, gelden dezelfde regels als voor een samenstelling met een eigennaam. De spaties in de eigennaam blijven dan behouden en het laatste deel van de samenstelling, in dit geval meestal straat, weg of laan, wordt aan de naam gehecht. Een straat genoemd naar Peter Janssens wordt zo de Peter Janssensstraat. Ook andere namen dan persoonsnamen behouden hun spaties. Zo is de Elfde Liniestraat genoemd naar het specifieke Elfde Linieregiment dat in het begin van de Eerste Wereldoorlog als een van de eerste Belgische regimenten in confrontatie kwam met het Duitse leger.
Is het goed bvb. bij adresseringen of in openbare publicaties (website, magazines, …) de eigennaam in een straatnaam af te korten?
Vb. Karel Lodewijk Ledeganckstraat wordt dan K.L. Ledeganckstraat, Jean-Baptiste Mouroitplein wordt J.B. Mouroitplein, Auguste Royerslaan wordt A. Royerslaan, enz.
Nee, omdat het dan niet de officiële straatnaam is. Er zijn ook straatnamen waarin eigennamen wel zijn afgekort, die mag je ook niet voluit schrijven.
Ik vraag me al heel lang af waar de naam “Soef”, straat in Balen waar ik ben opgegroeid, vandaan komt.
Vandaag hebben Ferdi Geerts en Vic Mennen van Erfgoed mij het antwoord gegeven.
Vic Mennen heeft het raadsel al opgelost (en je vader had het bij het rechte eind):
Soe (zoe) is een variant van Limburgs zouw en komt in vele vormen met -oe-in de Antwerpse Kempen voor.: zoef, zoei, zoeg. Ook de zoeven in de Lommelse wateringen behoren hierbij. De oorspronkelijke betekenis van Middelnederlandse soe was ‘straatgoot, greppel, smalle gracht’. De betekenis ging over op een ietwat bredere gracht voor de afvoer van water. (In de Wateringen voor de aanvoer!). De waternaam ging daarna over op het aanliggende terrein (cf. rijt) en werd uiteindelijk ook een straatnaam zoals in Balen.
Zoe en zoei zijn vrij algemene waternamen in de betekenis van een gegraven geul, greppel, riool, bedoeld voor afwatering. In moderne overlevering vooral voor de verzameling van vuil water of vloeibare dierlijke mest. Naast zoei komen in Vlaanderen de vormen zouw, zode, zoo(i), zeu, zeug voor. De vorm (water)zoe is in de omgeving Kampenhout en Heers zeer talrijk. In Noord-Brabant naast zoei, ook zoe/soe en zoef. De etymologie is oud (Indo-Europees) en houdt mogelijk verband met het werkwoord (in)snijden.
In 1694 is er sprake van de Zoege oft Gerheyen (Balen).